Kość ciemieniowa (os.parietale ) – kość mózgoczaszki.
Kość ciemieniowa to parzysta kość budująca sklepienie czaszki. Zazwyczaj tworzy ona większą jego część. Inaczej jest u bydła, w przypadku którego została one zepchnięta bocznie i ogonowo, na płaszczyznę karkową, przez rozrośniętą kość czołowa. U człowieka tworzy też częściowo boczne ściany czaszki.
Czaszka (łac.Cranium ) – struktura kostna lub chrzęstna, która służy jako szkielet głowy. Stanowi naturalną osłonę mózgu i innych narządów znajdujących się w głowie.
Wzrost czaszki człowieka trwa nie tylko podczas życia płodowego, ale praktycznie aż do osiągnięcia wieku dorosłego. Wzrost ten jest szczególnie intensywny przez pierwsze trzy lata życia. Możliwości wzrostu szybko jednak maleją, szczególnie po skostnieniu łączno-tkankowych ciemiączek, a ostatecznie wraz z kostnieniem szwów.
Powierzchnia wewnętrzna podstawy czaszki (basis cranii interna) dzieli się na trzy doły:
przedni,
środkowy,
tylny.
Mózgoczaszka (łac. Neurocranium,cranium) – grzbietowa, mająca kształt puszki, część czaszki.
Ma za zadanie chronić mózg i narządy zmysłów. Stanowi wraz z trzewioczaszką szkielet głowy zwierząt kręgowych. Rozróżnia się część górną (sklepienie czaszki) oraz dolną (podstawę czaszki).