| 
| Odsłony: 1848
Kość klinowa (łac. os sphenoidale ), nieparzysta kość, tworząca część środkową podstawy czaszki, jest wklinowana pomiędzy inne kości. Od przodu łączy się z kością czołową i kośćmi twarzy (z kością podniebienną , szczęką i z kością jarzmową), z boku z kośćmi skroniowymi, a z tyłu z kością potyliczną. Kość klinowa swoim kształtem przypomina motyla. Składa się z trzonu, ze skrzydeł większych i mniejszych oraz z wyrostków skrzydłowatych.
| | Odsłony: 1162
Kość jarzmowa (łac. os zygomaticum) – parzysta kość czaszki, tworząca część boczną twarzy. Od ustawienia kości jarzmowej w dużej mierze zależą również kształty twarzy. Ustawienie tych kości w płaszczyźnie czołowej nadaje twarzy wyraz mongoloidalny u odmiany białej.
| | Odsłony: 1227
Kość nosowa (łac. Osnasale) – parzysta kość czaszki w kształcie prostokątnej płytki. Tworzy przedni odcinek ściany górnej jamy nosowej. Kość nosowa łączy się u góry z kością czołową, z boku z wyrostkiem czołowym szczęki, a po stronie przyśrodkowej z kością strony drugiej. Na jej powierzchni wewnętrznej zaznacza się podłużna bruzda sitowa (sulcus ethmoidalis) dla nerwu sitowego przedniego.